به‌ هر‌ حال

یه ماه مونده تا شروع امتحانات ترم دوم, امتحانات نهایی به عبارتی, یه حس مزخرفِ عجیبی داره, از یه طرف واسه خود امتحانات و از یه طرف واسه چیزی که بعدش پیش میاد!

یه عده میگن چون قراره 20-30 درصد تو کنکور تأثیر داشته باشه یکی دوتا سوال سخت میندازن توش که فرق دانش آموز قوی و ضعیف معلوم شه, یه عده میگن چون قراره تو محروم ترین بخشای کشور هم برگزار بشه سختش نمیکنن! ... یه عده میگن خیلی آسونه و راحت میشه با یکم دقت ازش نمره گرفت, یه عده میگن خیلی زور بزنی شاید بالای 19 بگیری چون خیلی بد تصحیح میکنن برگه ها رو! ... این وسط من موندم و کلی آدم که تقسیم بندیای خودشونو میکنن و ای بسا تفسیر و تحلیل که امتحانات نهایی فلان طوره و بیسار طوره!

نگرانی اینکه نتونم درسا رو به موقع تموم کنم و وقت نشه نمونه سوالات سالای پیش رو هم حل کنم یه طرف دیگه ی قضیه س, به چند تا سال بالایی گفتم تا الان و تقریباً همه به جای راهنمایی کردن از فتوحات سال گذشته ی خودشون تعریف کردن که چه ها کردن و این حرفا!

از یه ور دیگه فکر اینکه از لحظه ای که آخرین امتحان رو بدم دیگه (طبق تقسیم بندی قلم چی!) دبیرستانی نیستم و کنکوری حساب میشم استرس زاست!, ینی یه سال وقت دارم که هر کم و کسری که تو سالای پیش داشتم رو جبران کنم و به هر قیمتی شده خودمو برسونم به یه استاندارد قابل قبول, که پزشکی شیراز باشه مثلا! ...

حالا احتمال قبول شدنم هم با توجه به منطقه 3 بودن اینجا (اگه تا سال دیگه منطقه 2 نشه!) بالاست, ولی خب اگه زد و نتونستم یه رشته خوب قبول بشم و مجبور شدم یه سال بمونم چی؟!, اگه گند بزنم به این همه خرج و مخارجی که برام میکنن و این همه انتظاری که با تعریف و تمجیدای مسخره ازم بالا و بالاتر میره چی؟!, و کلی "چی" دیگه که هی تو مغزم بالا پایین میپرن و اعصابمو سرویس میکنن! ...

حالا این وسط یه عده هستن میگن اگه کلاس میخوای بگیری باید بعد از تابستون بگیری تا عید!, یه عده هم هستن که میگن هر کلاسی داری نهایتاً تا آخر تابستون داشته باش و از اول مهر ادامه نده, [بین علما اختلاف افتاده!], منم خب طبیعتاً گیج شدم که آخر سر چه سیاستی درسته ... البته خب بهم میگن این همه آدم رفتن و کنکور دادن و قبول شدن!, ولی خب این همه آدمم قبول نشدن در عوض!! ...

حالا بیخیال, فعلا همین فرمون ـو برم جلو ببینم چی میشه! ...