به‌ هر‌ حال

کاری به این که کنکور عملاً به جفنگیات کشیده شده ندارم. یعنی حالا فرض کنیم هدف سیستم آموزشی کشور فقط اینه که یه عده گوسفندِ روبات تحویل دانشگاها یا بازار کار بده. یا فرض کنیم طراحای مختلف زیست شناسی حق دارن تا چند سال دیگه بین قید های "نخستین" و "اولین" هم فرق بذارن. یا حتی فرض کنیم طولانی کردن محاسبات سوالات ریاضی کنکور در حدی که حتی تو برگه جا برای نوشتنشون نباشه راه مناسبی برای تفکیک دانش آموز "تحلیلگر" و "توانا" از دانش آموز رند و از زیر کار در رو باشه.

بحثی که میخوام بگم اینه که حتی اگه میخوای روبات تربیت کنی به بهترین شکل تربیتش کن! اصلا از خود دانش آموزا بکشیم بیرون. الان دقیقا سیستم جوریه که وقتی یه معلم فارغ التحصیل شد مستقیم میره یجا شروع به تدریس میکنه و دیگه هیچ عامل جدی ای برای سنجش تواناییش وجود نداره. منظورم عاملیه که طرف رو به تکاپو بندازه تا نتیجه ی خوب بگیره. مثلا معلم شیمی مدرسه ی ما با تمام دبدبه و کبکبه ای که داره واقعا بار علمی که الآن [خصوصاً با این وضع سوالات کنکور از سال 92 به بعد] مورد نیازه رو نداره. هیچ چیزی هم برای سنجش بار علمی واقعی این معلم و معلم های نوعیِ دیگه پیش بینی نشده. یعنی سران آموزشی کشور هیچوقت به این فکر نیفتادن که خب این دانشجویی که الآن ما بهش مدرک میدیم و  مشغول تدریس میشه قراره ده سال دیگه چه دانش آموزایی تحویل ما بده؟ از کجا معلوم ده سال دیگه هم این دانشجوی فعلی توانایی خودش رو مطابق نیاز روز ارتقا داده باشه؟ یکم ملموس تر بگم. از کجا معلوم چند سال دیگه فلان معلم برای اینکه توانایی هاش به چالش کشیده نشه یا اشتباهات احتمالیش آشکار نشه با قلمچی یا حتی کتاب های بهمن بازرگانی لج نشه و حتی با شنیدن اسمشون آنالش از سه جا پاره نشه؟!

خب حل این مسئله خیلی کار مشکلی نیست. ده ها راه هست که باهاش علم یه معلم سنجیده بشه. طبیعی ترین راهش در حال حاضر اینه که معلم ها هم کنکور بدن! آره دقیقاً هر سال مثل دانش آموزا بشینن سر جلسه کنکور و درس خودشون رو آزمون بدن. براشون تو همون درس کارنامه صادر بشه. حالا یا نتیجه گیری به خود معلم واگذار بشه تا اگه سطح لازم رو نداشت سعی کنه خودشو آپدیت کنه. یا یه بنیاد تشکیل بشه تا کلاسی, دوره ای چیزی برای معلمایی که از یه حدی ضعیف تر عمل کردن تشکیل بشه. این روش همه ی مشکلات رو حل نمیکنه, ولی از بین بد و بدتر, بده! اینطوری لااقل معلما هم در طول سال مطالعات مستمر میکنن و معلمی که همیشه مطالعه داره و هر سال خودشو برای یه کنکور آماده میکنه, بهتر میتونه دانش آموزاش رو هم برای کنکور آماده کنه! فکر نکنم این بخش حرفام توضیح بیشتری بخواد.

خیلی وقته این موضوع ذهنمو مشغول کرده واقعاً. حالا ممکنه یه معلم این حرف منو بخونه و مو به تنش سیخ بشه! که خب دقیقاً قصد منم همینه! یه معلم تا فشار درس و علم روش نباشه نمیتونه حتی یه روبات خوب تربیت کنه!

  تو حرفام منظورم از لفظ کلی "معلم" فقط اون دسته از معلمایی بود که به ویژگی هاشون اشاره کردم. قطعا هستن معلمایی که همیشه مطالعه دارن و خودشونو کاملا با چیزی که کنکور و شرایط میطلبه تطبیق میدن.

  دیشب یکی از پستای وبلاگ رو حذف کردم و مثل اینکه سرویس خودکار گوگل یه ایمیل اشتباه فرستاده برای کسایی که سابسکرایب کردن. جدی نگیریدش!

  کمد لباسامو باز کردم از تهش یه دفترچه بردارم. کوه کتابایی که تابستون خریدم که بعد کنکور بخونم ریخت جلوم. تابستون آینده دو حالت بیشتر نداره. یا خیلی کتاب میخونم. یا خیلی کتاب به این و اون هدیه میدم!

  فردا ایران با کشور دوست و برادر همسایه, عراق, بازی داره. اصولاً من فوتبالی نیستم ولی ایشالله کاری باهاشون بکنیم که جملگی دایی بشن! :D