به‌ هر‌ حال

متاسفانه داریم تو کشوری زندگی میکنیم که توش حریم خصوصی معنایی نداره؛ واقعاً معنایی نداره! 

حریم شخصی یا حریم خصوصی یعنی یک فرد یا گروه بتواند خود و یا اطلاعات مربوط به خود را مجزا کند و در نتیجه بتواند خود و یا اطلاعاتش را با انتخاب خویش در برابر دیگران آشکار کند. مرزها و محتوای آنچه خصوصی قلداد می‌شود در میان فرهنگ‌ها و اشخاص متفاوت است، اما تم اصلی آنها مشترک است. حریم خصوصی گاه مربوط به ناشناس بودن، یعنی تمایل به گمنامی یا دور ماندن از عرصه عمومی است. انواع مختلف حریم خصوصی اقتصادی، حریم خصوصی پزشکی، حریم خصوصی در اینترنت و حریم خصوصی اطلاعات در نظر گرفته می‌شوند. درجهٔ خصوصی بودن اطلاعات بستگی دارد به اینکه عموم چگونه این اطلاعات را دریافت و با آن برخورد خواهند کرد که به نوبهٔ حود به شرایط زمان و مکان وابسته‌است. مفهوم حریم خصوصی بر مفهوم امنیت نیز تأثیر می‌گذارد مثلاً از سوءاستفاده گرفته تا امنیت اطلاعات. حریم خصوصی همچنین می‌تواند به معنای حق بر بدن باشد ...

این از معنای حریم خصوصی به قلم ویکی‌پدیا! ولی بیاین یکم صمیمانه‌تر مرورش کنیم. احترام به حریم خصوصی یعنی وقتی تو مترو کسی که بغلمون ایستاده داره اینستاگرامش رو چک میکنه سرمون رو تو گوشیش نکنیم. یعنی وقتی هم اتاقی خوابگاهمون تلفن صحبت میکنه سعی کنیم گوشمون حرفاش رو نشنوه. یعنی وقتی دوستمون یه ساعت مشخصی از روز رو تنها و مخفیانه به یه کافه میره دنبالش نکنیم و سعی نکنیم سر از کارش در بیاریم. "احترام به حریم خصوصی یعنی وقتی کسی به شکل واضحی سعی داره زندگی مجازیش رو برای خودش نگه داره، با سرک کشیدن تو شبکه‌های اجتماعی مختلف به دنبال ردپاهاش، مزاحم حاشیه‌ی امنش نشیم!"

این کلمات از ابتدایی‌ترین اصول زندگی مجازی هستن. مثل چراغ راهنما زدن قبل از چرخش‌ها توی رانندگی, نذاشتن آشغال‌هامون تو راهروها توی فرهنگ آپارتمان‌نشینی, صاف کشیدن "ا" توی الفبا, و مثل هزارتا مسئله‌ی دیگه؛ و بدیهی ـه که از یه حدی به بعد این اصول ابتدایی رو کسی نباید به آدم یادآوری کنه. منتها متاسفانه داریم تو کشوری زندگی میکنیم که .. 

  گویا چالش کتابخوانی تنها چالشی نیست که جامعه‌ی امروزمون بهش احتیاج داره. خانه از پایبست ویران است ..

   بیاید به حریم خصوصی دیگران احترام بذاریم. خواهشاً بیاید !

• لینک مرتبط: حریم خصوصی در ویکی‌پدیا